اشك های خدا

روزی عارفی از خداوند پرسید:چرا انسان میمیرد؟چرا او را افریدی؟و اصلا چرا در زمین قرارش دادی؟چرا نزد خودت نماند؟

و خداوند گفت:

من انسان را افریدم و عاشق او شدم!او را در زمین قرار دادم تا ببینم چه كسی معنای عشق را می داند؟و ببینم چه كسی در امتحان عشق به من پیروز است؟او درین خواب كوتاه قوطه ور است!و من تحمل دوری معشوقم را ندارم!
و او باید به سوی عاشق خود بازگردد!

و ناگهان اشك های خدا جاری شد! عارف پرسید خداوندا چه شده است؟

خدا با اشك پاسخ داد:من معشوقه ام را دوست دارم و هرچه كه او بخواهد برایش مهیا میكنم!انهایی كه بیشتر دوست دارم بیشتر امتحان میكنم......و مشكلات ان ها را به مو می رسانم ولی پاره نمی كنم!برای انكه انان همیشه بنده ی من باشند!
و اشك میریزم به خاطر كسانی كه از من روی گردان می شوند!!

و نام اشك های من باران است!

هنگامی كه اشك میریزم دلشكسته از یكی از بندگانم دور میشوم!چون او به شیطان پیوسته است!

سالیان سال است كه باران می بارد و سالیان سال است كه خدا می گرید!
و هر بار كه باران می بارد او دلش از یكی از بندگانش میشكند!و خدا عجب دل شكسته ای است!