سخنان پر رمز و راز ارد بزرگ بخش نخست

ارد بزرگ می گوید : همسر خویش را از شهر و دیار خویش برگزینید ، نبود ریشه های فرهنگی همسو ، سختی به بار می آورد .


ارد بزرگ می گوید : عشقی که آدمی را به گوشه نشینی وادار کند ارزشی ندارد عشق باید توان پرتاب انسان به سوی هدفهای راستین را داشته باشد .


ارد بزرگ می گوید : روان ، همواره تشنه پرواز و بالا بردن خواسته های آدمی است ، این همان ریشه بالندگی آدمی ست .


ارد بزرگ می گوید : ایران بهشت ماست ، ایران تنها بهانه بودن است .


ارد بزرگ می گوید : در طبیعت فصل بهار ، تنها سه ماه است ، اما آدمی می تواند همواره بهاری باشد .


ارد بزرگ می گوید : بی پناهی و سرگردانی کودک امروز بیش از هر زمان دیگری ست .


ارد بزرگ می گوید : گاهی با سکوت نیروی خویش را ، بهتر نشان می دهی .


ارد بزرگ می گوید : مهمترین گزینه برای ساختن یک فرمانروایی بزرگ ، توانمندی و پیشرو بودن است و لازمه رسیدن به توانمندی همیاری مردم است و مردم هنگامی همراه می شوند که براستی آزاد و شاد باشند.


ارد بزرگ می گوید : تندرستی پیش نیاز هر آرمان باشکوهی ست .


ارد بزرگ می گوید : شناخت ما از کرانه دریای وجود بزرگان ، تنها به اندازه میدان دید چشم اندیشه ماست و نه بیشتر .


ارد بزرگ می گوید : رستاخیزهای اجتماعی بدون همراهی زنان شجاع غیر ممکن است چرا که زن پرچمدار وارستگی ، پاکی و از خودگذشتگی ست .


ارد بزرگ می گوید : چه بسیار اشکهایی که نوید شادی اند و چه فراوان خنده هایی که لبالب از غم و اندوه ...


ارد بزرگ می گوید : خوی آدمی همواره بدنبال دگرگونی و هدفمندی است .


ارد بزرگ می گوید : با روشنگری می توان جلوی بسیاری از آشوب های بی مورد را گرفت .


ارد بزرگ می گوید : بزرگترین کجرویها را زمانی انجام می دهیم که فکر می کنیم دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم !


ارد بزرگ می گوید : در پشت هر سرفرازی بزرگی ، نگاه و سخن مهر آمیز و دلگرم کننده ی نهفته است .


ارد بزرگ می گوید : سفر ، نای روان است برای اندیشه و آرمان بزرگ فردا .


ارد بزرگ می گوید : روان خود را با خبرها و داده های نادرست به بند نکشیم .


ارد بزرگ می گوید : زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم نگرانی در درونمان لانه می کند .


ارد بزرگ می گوید : در جامعه ایی که هدفمندی و تلاش وجود دارد ، کار و کوشش ارزش دارد و فرمانروایان زمینه  پویش را فراهم می آورند ناراستی هایی همانند دوستی نابهنجار دختر و پسر گل نمی کند .


ارد بزرگ می گوید : آدم خودساخته  ، بازیچه بادهایی که به هر سو روانند نمی گردد .


ارد بزرگ می گوید : آفتاب زندگی مرد و زنی که بدون هم به میهمانی می روند بسیار کم فروغ است .


ارد بزرگ می گوید : راه مبارزه با اندیشه نادرست ، پرداختن بر اندیشه درست است . هر راه دیگری ، ریشه کجروی را نیرومندتر می سازد .


ارد بزرگ می گوید : شراره های آتش دل تا به آسمانها کشیده می شود هر چند در پرگار نگاه چشم نگنجد .


ارد بزرگ می گوید : بزرگترین ابزار دفاع در برابر دشمنان ، خرد و اندیشه است .


ارد بزرگ می گوید : شمشیر نادان هایی که در برابر خردمندان می ایستند خودستایی و خودسری است .


ارد بزرگ می گوید : آرزوهای جوانان را خوار و کوچک مپندارید که سرآغاز کوهستانی آسمان خراش و یا دره ایی گود و ناپیداست .


ارد بزرگ می گوید : سیاست بازان بدانند که فرمانروا همیشه به مردم بدهکار است .


ارد بزرگ می گوید : اندیشه و سخن ریش سفیدان برآیند بردباری ، مردمداری و سرد و گرم چشیدگی روزگار است . 


ارد بزرگ می گوید : ریش سفید داراترین به اندیشه است نه به دارایی و اندوخته .


ارد بزرگ می گوید : ابلهان در سرزمین های کوچک همواره سنگ کشورهای بزرگ را به سینه می زنند و هم میهنان خویش را تشویق به بخشش میهن و ناموس خود می کنند .


ارد بزرگ می گوید : آنهایی که از زادگاه خود می روند تا رشد کنند  با سپری شدن  روزگار می فهمند بزرگترین گنج زندگی را از دست داده اند و آن  زادگاه و میهن است .


ارد بزرگ می گوید : برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.


ارد بزرگ می گوید : آنگاه که آزادی فدای میهن پرستی می شود و  وارون بر این میهن پرستی فدای چیزهای دیگر ، کشور رو به پلشدی می گرایید  و درد .


ارد بزرگ می گوید : آنکه مدام از کمبودها و ناراستی های زندگی خویش سخن می گوید دوست خوبی برای تو نخواهد بود .


ارد بزرگ می گوید : می گویند رسیدن به آرامش هدف است باید گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آیا کوهنورد همیشه بر آن خواهد ماند ؟ بیشتر زمان زندگی او در کوهپایه و دامنه می گذرد به امید رسیدن به آرامشی اندک و دوباره نهیب دل و دلدادگی به فرازی دیگر .


ارد بزرگ می گوید : بزرگترین اشتباه و چاله زندگی یک زیاده خواه  ، در  آنست که پیش از کسب آمادگی لازم  پشت میز مدیریت بنشیند .


ارد بزرگ می گوید : جریان های آلوده به مرداب خواهند رسید سخن گفتن از آنها، زندگیمان را تباه می سازد .


ارد بزرگ می گوید : میهن پرستی و آزادیخواهی کلید درمان بسیاری از ناراستی هاست .


ارد بزرگ می گوید : از سفر کرده ، ارزش سرزمین مادری را بپرس .


ارد بزرگ می گوید : ایرانیان نیک نامی و پاکی تبار گذشتگان خویش را در شاهنانه فردوسی می بینند و در هر دودمانی که باشند برآن راه خواهند بود .


ارد بزرگ می گوید : کورش نماد فرمانروایان نیک اندیش است و نام او می ماند ، چرا که از راستی و کمک به آدمیان روی برنگرداند .


ارد بزرگ می گوید : نادر شاه افشار توانست از خراب آبادی که دشمنان برایمان ساخته بودند کشوری باشکوه بسازد نام او همیشه برای ایرانیان آشنا و دوست داشتنی خواهد بود .


ارد بزرگ می گوید : جوانان ! زندگی خردمندانه می خواهند ، کهنسالان باید آگاهی بخش اندیشه های آنان باشند نه بازیگران زندگی آنان .


ارد بزرگ می گوید : پیران آزاده آنانیند که از آموزش دودمان امروز کوتاهی نمی کنند و هر آنچه در اندیشه دارند را هدیه می کنند .


ارد بزرگ می گوید : پیران اندیشمند به ریشه ها می پردازند نه به شاخه ها .


ارد بزرگ می گوید : پیران جهان دیده برای گفتگو  با جوانان مانع تراشی نمی کنند .


ارد بزرگ می گوید : برای نابودی دشمن اندیشه خود ، بیاموز و پژوهش کن ! و برای گریز از دشمن مال و زندگیت به هنجارهای قانونی پناه ببر و دوری پیشه کن .


ارد بزرگ می گوید : اگر می خواهی کسی را بزرگ کنی ، پیوسته از او به دشمنی یاد کن .


ارد بزرگ می گوید : دشمنی به آدمی این زمان را می دهد که تواناییهای خویش را باز شناسد   .


ارد بزرگ می گوید : دشمن ! دشمن است ، فریب زبان چرب دشمن را مخور .


ارد بزرگ می گوید : تندرستی پاداش نیک زیستی ست .


ارد بزرگ می گوید : تندرستی پرشگاه روان بیدار است برای گشودن دروازه های پیروزی . ارد برگ


ارد بزرگ می گوید : اندوخته ای با ارزشتر از تندرستی ، نمی شناسم .


ارد بزرگ می گوید : آدم با ادب دروازه دلها را همیشه گشوده می بیند .


ارد بزرگ می گوید : ادب با پول ، دانش و آموزش بدست نمی آید ادب دارای ریشه است ریشه ایی به بلندای تاریخ .


ارد بزرگ می گوید : سخن های پست ، آدمهای حقیر را جذب و خردمندان را فراری می دهد .


ارد بزرگ می گوید : بازده خرد برای اهل معنا ، کلام سکرآور است .


ارد بزرگ می گوید : هر آنکه خردمندتر است  اهریمن بیشتر به او حمله می کند . در میدان جنگ و آورد او هزاران فتنه و افسون کشته شده را خواهی دید .


ارد بزرگ می گوید : دانش امروز  فر بسیاری در پی داشته ، اما  نیروی جاری سازی آرامش به روان ما را ندارد . امنیت را  بزرگان خردمند به ما می بخشند . 


ارد بزرگ می گوید : خواست ادب آن نیست که هر چه ما می خواهیم دیگران بگویند ، ادب آنست که ببینیم آیا کسان دیگر در جایگاه خویشند ؟ و حال ما در کجاییم ؟


ارد بزرگ می گوید : برای آنکه کسی را با ادب بنامیم و یا وارون براین ، باید کمی درنگ کرد و زمان را به کمک گرفت .


ارد بزرگ می گوید : برای ماندگاری ، رویایی جز پاکی روان نداشته باش .


ارد بزرگ می گوید : هر چه بلند پروازتر باشید تپش دلتان کمتر خواهد شد . فشار و دردهای روانیتان نیز  .


ارد بزرگ می گوید : بی شرم ترین فرامانروایان آنهایی هستند که ناکارامدی و اشتباهات خود را به مردم نسبت می دهند .


ارد بزرگ می گوید : یکی از بزرگترین خوشبختی ها ، خدمت بیشتر به مردم است .


ارد بزرگ می گوید : میرآب ، به اندازه دهد ، همه دشت سبز خواهد بود .


ارد بزرگ می گوید : انتخابات مکان شعبده بازی دیوان سالاران نیست ! .


ارد بزرگ می گوید : امروزه ، انتخابات آزاد تنها راهکار ادامه زندگی سیاسی فرمانروایان است .


ارد بزرگ می گوید : انتخابات آزاد ، دشمن هیچ یک از باورهای توده مردم نیست .


ارد بزرگ می گوید : انتخابات درست و سازنده ، ناجی کشور و نادیده گرفتن آن ، پگاه رستاخیزی هولناک است .


ارد بزرگ می گوید : انتخابات پرشگاه سیاسیون برای رسیدن به دستگاه دیوانی نیست اینجا خواست توده آدمیان برای درمان ناراستی هاست .


ارد بزرگ می گوید : کوچک کنندگان دایره انتخابات ، با بن و ریشه آن دشمن اند .


ارد بزرگ می گوید : آدمیانی که انتخابات نیک را بی ارزش می انگارند و آنانی که دانسته در بازی انتخابات نادرست رای می دهند هر دو به یک اندازه به سرزمین خویش پشت کرده اند .


ارد بزرگ می گوید : دودمانی که بزرگان و ریش سفیدانش خوار باشند ، به کالبد بی جانی ماند که خوراک جانوران دیگر شود .


ارد بزرگ می گوید : از آه و نفرین بزرگان و ریش سفیدان هر ایلی باید ترسید .


ارد بزرگ می گوید : مردم آدمهای بردبار را با ادب می دانند حال آنکه بردباری سنجشی درست نیست ! باید ادب آدمها را در آزمون ها سنجید و نه در سکوتها ...


ارد بزرگ می گوید : ادب خویش را هیچ گاه فرو مگذار ، با وجود آنکه مورد ریشخند باشی !


ارد بزرگ می گوید : به هنگام نکوهش هنگامه باران ، به بهره اش نیز بیاندیش .


ارد بزرگ می گوید : بارش باران تپش زندگی و مهربانی است .


ارد بزرگ می گوید : فرمانروای شایسته ارزش سربازان را کمتر از خود نمی داند .


ارد بزرگ می گوید : خردمندان همچون باران بر اندیشه های تشنه می بارند و دگرگونی های آینده را موجب می گردند .


ارد بزرگ می گوید : نم نم باران ، سبب بیداری خاک گشته و آن را شکوفا می کند ، خرد هم ناگهان پدید نمی آید زمانی بس دراز می خواهد و روانی تشنه باران .


ارد بزرگ می گوید : بارش باران از پستان گیتی ، فرزندان را در دل خاک جانی می دهد و زندگی را هویدا می کند و چه نیک مردان و زنانی که می بارند برای شکوفا شدن بستر آیندگان .


ارد بزرگ می گوید : باران مهر آسمان است نه بغض آن ، همانند آدمیان مهرورزی که می بارند و کینه توزانی که خشک و بی نشانند .


ارد بزرگ می گوید : روزهای سخت بهایی ست که باید برای سرفرازی پرداخت .


ارد بزرگ می گوید : بخشندگان فرمانروایان بی تاج و تخت میانه مردمند .


ارد بزرگ می گوید : مردم همواره گوش به ندای بخشندگان دارند .


ارد بزرگ می گوید : برای رسیدن به بلندای بخشندگی باید از آز وجود خویش بگذری .


ارد بزرگ می گوید : اگر پی به شکوه و گستره خرد خویش ببریم هیچ گاه به گردن کشی روی نمی آوریم .


ارد بزرگ می گوید : گردن کشی آدمیان ، ریشه در ریزی و خردی میدان اندیشه آنان دارد .

ارد بزرگ می گوید : رود مهر در این سرزمین جاریست ... آزادی و آزادگی خواست همیشگی ایرانیان بوده است .


ارد بزرگ می گوید : در کاخ های ویران شده نامداران سرزمینمان ایران می توان هزاران هزار چشمه  جاری دید ...می توان فریادهای دادگستر آنها را شنید ... و تنهایی را از یاد برد ...


ارد بزرگ می گوید : چه بسیار گردن کشانی که به آنی دچار  زبونی شدند .


ارد بزرگ می گوید : گردن فرازان به خرد روی آوردند و گردن کشان به نابخردی .


ارد بزرگ می گوید : گردن کشان خیلی زود برده آدمهای بد کردار می گردند .


ارد بزرگ می گوید : آنانکه از رسیدن به ریشه ها هراس دارند ، در روزمرگی دست و پا می زنند . 


ارد بزرگ می گوید : پرداختن به ریشه ها ، کار ریش سفیدان و اهل دانش است .


ارد بزرگ می گوید : مردم به دنبال گزارش روزانه فرمانروایان نیستند! آنان دگرگونی و بهروزی زندگی خویش را خواستارند !! .


ارد بزرگ می گوید : ریشه آدم های سست بنیاد همانند درختان ریشه در مرداب ، لرزان است .


ارد بزرگ می گوید : وارون بر رشد و شکوه دانش آدمی ، ریشه ادب و منش آدمها ، از دوران دیرین تا کنون بسیار اندک دگرگون شده است . ادب تازیان ، مردم افرنگ و یا خاور نشینان کمترین دگرگونی را در خود داشته است . آنچه دگرگون شده دانش و خرد است . اما ریشه همان دردهای دیرین خویش را بر پشت دارد .


ارد بزرگ می گوید : آدمها میوه های درختانی هستند که ریشه ای از دیرینه دارند .


ارد بزرگ می گوید : کلید رازهای بزرگ ، در ژرفای کمی نیست .


ارد بزرگ می گوید : هر چه بلند پروازتر باشیم به رازهای کمتری بر می خوریم .


ارد بزرگ می گوید : انتخابات نیاز به هنجاری خردمندانه دارد خردی که باور همه نخبگان آزاد اندیش کشور باشد .


ارد بزرگ می گوید : فرمانروای شایسته اسیر کاخ ها نمی شود نگاه او بر مرزهای کشور است .


ارد بزرگ می گوید : سربازان تنها نگاهبان مردم امروز کشور خویش نیستند آنها دستاوردهای پیشینیان و سرمایه آیندگان را نیز پاس می دارند .


ارد بزرگ می گوید : فروتنی ما را خواستنی می کند و دوست داشتنی .


ارد بزرگ می گوید : آدمهای کوچک ، رازهایشان هم کوچک است .


ارد بزرگ می گوید : با آدمهایی که همیشه از شما می خواهند حرفاهایشان را به این و آن نگویید کمتر گفتگو کنید .


ارد بزرگ می گوید : هر حرفی راز نیست ، اگر سخنی را راز می دانید آن را به کسی نگویید و اگر گفتید دیگر نگویید این را به کسی نگو ! چرا که خود شما توان نگهداری آن را نداشته اید چه برسد به شنونده سخن شما .


ارد بزرگ می گوید : همسران ، اگر رازهای زندگی خویش را بیرون نبرند خیلی کمتر به غم جدایی گرفتار آیند .


ارد بزرگ می گوید : رایزن نباید سودی روشنی در راهی که نشان می دهد داشته باشد .


ارد بزرگ می گوید : رایزنی که دوستان فراوان دارد تکیه گاه مناسبی نیست او گرفتار است و اندیشه اش آزاد نیست .


ارد بزرگ می گوید : رایزنی که کار ، اجرایی می کند ، قابل اعتماد نیست .


ارد بزرگ می گوید : گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان ، فراموشی است. 


ارد بزرگ می گوید : پرتگاه می تواند به وجدآورنده روان و یا کشنده جسم باشد .


ارد بزرگ می گوید : با گفتن واژه هایی همانند نمی توانم ! و یا نمی شود ! هر روز پس تر می روید .


ارد بزرگ می گوید : نخستین کسی که در برابرش باید کُرنش کنی خویشتن خویش است .


ارد بزرگ می گوید : آنکه باژ می گیرد زندگیش بسیار کوتاه است .


ارد بزرگ می گوید : اگر باژ دادی ایمین مباش ! که این درد را درمانی دگر است.


ارد بزرگ می گوید : اگر هنجار ها و کارآگاهان سست باشند همان بهتر که باژ را بدهی .


ارد بزرگ می گوید : هیچ هنجاری نمی تواند فراتر از جان بی گناهی باشد چه باژ باشد و چه غیر آن .


ارد بزرگ می گوید : فرمانروایان همواره سه کار مهم در برابر مردم دارند . نخست : امنیت ، دوم : آزادی و سوم : نان .


ارد بزرگ می گوید : بازده ساختار بیمار ، درد و سیاهی ست .


ارد بزرگ می گوید : در هستی جنبش حشرات هم چهار چوبی دارد .


ارد بزرگ می گوید : تا ساختارها سامان نیابد رشدی هویدا نمی گردد .


ارد بزرگ می گوید : قانون اساسی هر کشور نمای ساختار آن سرزمین است و ناراستی آن ، سستی و  پلشدی در پی دارد .


ارد بزرگ می گوید : ساختاری که با سرشت آدمی سازگار نباشد توان پایداری ندارد .


ارد بزرگ می گوید : نیرومندترین ساختارها ، نرم ترین آنهاست ، ساختارهای خشک و سخت خیلی زود نابود می گردند .


ارد بزرگ می گوید : نگاهداری ساختارهای بیمار از نادانی است باهوش کسیست که ناراستی ها را از خویش دور کند و تن به راستی دهد .


ارد بزرگ می گوید : نکات سخت هم اساسی ساده دارند .


ارد بزرگ می گوید : به کوهستان می نگرم ، درونم سرشار از نیرو می شود کوهها سر فرود می آورند ، و می گویند : باز ما را درخواهی نورد .


ارد بزرگ می گوید : کوهستانها و دره های بی انتها در درون آدمها می بینم .


ارد بزرگ می گوید : گام نهادن بر نوک کوه وجود ، بسیار سخت تر از هر کار دیگریست .


ارد بزرگ می گوید : کوهستان ها هم رامشگاه  آزادگان و بی پروایان است و نهیب ماندگاران تاریخ .


ارد بزرگ می گوید : گل های زیبایی که در سرزمین ایران می بینید بوی خوش فرزندانی را می دهند که عاشقانه برای رهایی و سرفرازی نام ایران فدا شدند  .


ارد بزرگ می گوید : خردمندان تاریخ همچون رشته کوههای سترگ ، دشتهای آدمیان را نگاهبانی می کنند .


ارد بزرگ می گوید : کوهستان را بنگر ، به تو می گوید نوک بلند و خیره ساز آن ، از پس دامنه ایی گسترده ، آسمان را به زانو درآورده است .


ارد بزرگ می گوید : پشیمانی، اولین گام برای پوزش است.


ارد بزرگ می گوید : درحالی که مردم برای اشتباه ناکرده هم باید پوزش بخواهند ! سیاستمداران پر اشتباه خود را عاری از هر گونه ایراد می دانند و برای همین هیچ گاه پوزش نمی خواهند .


ارد بزرگ می گوید : آنکه پوزش نمی داند چیست! مناسب دوستی نیست .


ارد بزرگ می گوید : از پس پشیمانی می توان راههای تازه ایی را برای نجات یافت .


ارد بزرگ می گوید : پشیمانی که ما را به راه راست نکشاند ، هیچ ارزشی ندارد .


ارد بزرگ می گوید : تنها پشیمانی را باید بخشید که بر اشتباه خود آگاه شده و  آن را بر زبان جاری می سازد .


ارد بزرگ می گوید : بزرگداشت ، بخشش بی ریای مهر است مهری که با آن می توان بوی بهار را همیشه همراه داشت .


ارد بزرگ می گوید : استخوان بندی شهرها در دیوار است و بزرگداشت .


ارد بزرگ می گوید : بزرگداشت آدمیان ، رشد فرهنگ را در پی دارد .


ارد بزرگ می گوید : نامداری بی نیک نامی ، به پشیزی نمی ارزد .


ارد بزرگ می گوید : بسیاری از جنگها و آوردهای مردمی از روی نبود شناخت و آگاهی آنها نسبت به یکدیگر بوده است .


ارد بزرگ می گوید : برای رسیدن به کامیابی نباید از شکست های پیشین خیلی ساده بگذرید ، شناخت موشکافانه آنها ، پیشرفت شما را در پی خواهد داشت .


ارد بزرگ می گوید : گزینش امروز ما ، برآیند اندیشه ها و راه بسیار درازیست که تا کنون از آن گذشته ایم . این گزینش می تواند سیمای نوی را از ما به نمایش بگذارد .


ارد بزرگ می گوید : آنکس ، رستاخیز و دگرگونی بزرگی را فراهم می آورد که پیشتر بارها و بارها با تصمیم گیری های بسیار ، خود ساخته شده است.


ارد بزرگ می گوید : هر آرزویی بدون پژوهش و تلاش ، به سرانجام نخواهد رسید .


ارد بزرگ می گوید : اگر برای رسیدن به آرزوهای خویش زور گویی پیشه کنیم ، پس از چندی کسانی را در برابرمان خواهیم دید که دیگر زورمان به آنها نمی رسد .


ارد بزرگ می گوید : نامداران ابتدا از نام خویش گذشته اند .


ارد بزرگ می گوید : نامداری که خود را به خواری می افکند ، هزاران دل آویخته به دامان خویش را نیز به خاک می کشد .


ارد بزرگ می گوید : نامداران ماندگار آنانی اند که سرشتی نیکو و دلی سرشار از مهر دارند .


ارد بزرگ می گوید : نامدار کهن اسطوره و راهبر دوران هاست ، سرشت او با خوی مردم سرزمین خویش همگون است نه با سرشت فرمانروایان .


ارد بزرگ می گوید : ستایشگر همیشه بر ستایش شونده در حال پیشی گرفتن است . او یاد می کند و دلدار برآورده می سازد .


ارد بزرگ می گوید : ستایشگری آگاهانه ، چاپلوسی نیست چرا که خیلی زود ریشه ستاش شونده خاکی تازه را در دور ریشه خویش می یابد و در پس روزها این کار به بار خواهد نشست ، میوه تازه آن بسیار بهتر از گذشته خواهد بود .


ارد بزرگ می گوید : ستایشگری هنر است هنری که با آن می توان ناراست ترین آدمیان را هم دلپسند نمود .


ارد بزرگ می گوید : همسران باید یکدیگر را ستایش کنند و فرزندان هم پدر ، مادر و آموزگاران و... ستایشگری برای همه هست .


ارد بزرگ می گوید : مهرورزی و ستایشگری درمان بسیاری از دردهای آدمیان است .


ارد بزرگ می گوید : آنکه خودخواه است توان ستایشگری و مهرورزی ندارد او بسیار تنهاست .


ارد بزرگ می گوید : خود را ، تا هنگاهی همراه داری که دلداده نشده ایی ، دلبسته با خویشتن خویش بیگانه است.


ارد بزرگ می گوید : خودآختگی قابلیتی است که بسیاری ندارند .


ارد بزرگ می گوید : خودت را بشناس اما به آن مبال  .


ارد بزرگ می گوید : آنگاه که سنگ خویشتن را به سینه می زنید نباید امید داشته باشید همگان فرمانبردار شما باشند .


ارد بزرگ می گوید : رویش باغ سکوت ، در هنگامه خروش و همهمه ارزشش را نشان می دهد .


ارد بزرگ می گوید : خموشی ، دری به سوی نگاه ژرف تر است .


ارد بزرگ می گوید : اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد ، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار .


ارد بزرگ می گوید : نگاه خردمندان به ریشه ها می رسد و دیگران گرفتار نمای بیرونی آن می شوند .


ارد بزرگ می گوید : نگاه درون و برون ما ، از خویشتن خویش آغاز و بدان خواهد انجامید .


ارد بزرگ می گوید : درون ما با تمام جزئیات ، از نگاه تیزبین اهل خرد پنهان نیست .


ارد بزرگ می گوید : در برف ، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند .


ارد بزرگ می گوید : برای کسب خرد ، سختی را بر خود هموار کن .


ارد بزرگ می گوید : سرود طبیعت ضربانی ملایم و کشیده دارد .


ارد بزرگ می گوید : طبیعت زنده و پویاست نکوداشت آن ، گرامی داشتن ریشه گاه آدمیان است .


ارد بزرگ می گوید : آدمیانی که طبیعت خویش را نابود می کنند براستی بی ریشه و مزدورند .


ارد بزرگ می گوید : طبیعت زیبا آدمیان را در گذر زندگی همواره شاداب و جوان نگاه می دارد .


ارد بزرگ می گوید : روان رنجور ، در طبیعت سبز دوباره پیوند خواهد زد و به زندگی خویش ادامه خواهد داد .


ارد بزرگ می گوید : نخستین دروازه بی باکی ، تهی شدن از دلبستگی هاست .


ارد بزرگ می گوید : بی باکی گله ، ناشی از چوپان بیدار است .


ارد بزرگ می گوید : اگر در بند زندگی روزمره تان شوید نمی توانید گامی بسوی بهروزی بردارد .


ارد بزرگ می گوید : در دوی زندگی ، همیشه هماورد را شانه به شانه ات بپندار و همیشه با خود بگو تنها یک گام پیشترم ، تنها یک گام .


ارد بزرگ می گوید : اسطوره ها بی باکند ، آنها خوی برتر خویش را  به آیندگان هدیه می دهند .


ارد بزرگ می گوید : تنها بی باکی ارزشمند است که ریشه در پاکی و سرشت نیک آدمی دارد .


ارد بزرگ می گوید : بزرگترین فر و داشته بی باکان روزگار ، دلهایست که به آنها امید بسته اند .


ارد بزرگ می گوید : پیوند از پس تنهایی رخ می دهد ، ارزش می یابد و توان را چندین برابر می کند ، پس باید هر پیوند پاکی را شاد باش گفت .


ارد بزرگ می گوید : پیوند پاک ، پیوندی ابدی است .


ارد بزرگ می گوید : کسی که می ماند و نمی پرد به یک راز بزرگ آگاه گشته و آن فلسفه پرواز است.


ارد بزرگ می گوید : بریدن یک پیوند پاک ، فرو ریزی دهشتناکی ست .


ارد بزرگ می گوید : پیوندمان را با یاد آوری سرشت نیکمان نیرومندتر سازیم .


ارد بزرگ می گوید : اندیشمند یگانه است و اگر از ترس سکوت نمود با آدمهای دیگر هیچ فرقی ندارد .


ارد بزرگ می گوید : اندیشمندانی همواره نا آشنا می مانند که راه سخن گفتن با مردم خویش را نمی دانند .

ارد بزرگ می گوید : به آنهایی که می گویند "اُرد" عشق نمی شناسد بگویید او هم عاشق شد ! ... یک بار و برای همیشه ... عاشق میهن پاکش "ایران" ...


ارد بزرگ می گوید : کجا دلبری زیباتر از "ایران" سراغ دارید ؟ معشوقی که هزاران هزار پیکر عاشق در زیر پایش ، تن به خاک کشیده اند.


ارد بزرگ می گوید : راه های آینده ابتدا در اندیشه خردمندان رسم می گردد سپس مردم با کوششی بسیار آن راه ها را خواهند ساخت.


ارد بزرگ می گوید : یک آموزگار می تواند با رفتار و گفتارش کشوری را دگرگون سازد .


ارد بزرگ می گوید : آموزگاری ، عشق است چنین جایگاهی هیچگاه به دست غیر مباد.


ارد بزرگ می گوید : مادر و پدر ، زندگیشان را با فروتنی به فرزند می بخشند .


ارد بزرگ می گوید : این دیدگاه اشتباست که بپنداریم مرد توانا ، فرزندی همچون خود خواهد داشت .


ارد بزرگ می گوید : دانش آموزان جوانه های برخواسته از وجود آموزگاران اند که با آسمانها می آمیزند و ریشه گاهشان همان خاک پر ارزش است .


ارد بزرگ می گوید : یک آموزگار خام می تواند  شاگردان خویش را برای همه زندگی سرگردان کند .


ارد بزرگ می گوید : طبیعت ، آموزگار بزرگیست ، خردمندان از آن درس ها می گیرند .


ارد بزرگ می گوید : جام عمر را جز با می دلدادگی به خرد و دانش پر مکن .


ارد بزرگ می گوید : خرد و دانش ابزار پیراستن اشتباهات است و خردمندان ابزار دونپایگان نمی شوند .


اُرُد بزرگ :  خرد در بستری طوفان زده رشد نمی کند .


اُرُد بزرگ :  دانش را می آموزی اما خرد ، برآیند اندیشه و آموخته های ماست .


اُرُد بزرگ :  تنها آشیانه خرد ، راستی و درستی ست .


اُرُد بزرگ :  خرد ابزار توانایست و خردمند با فر دانش و اندیشه پاک خویش می آفریند ، او زایشگر رخدادهای امروز و فرداهاست .


اُرُد بزرگ :  ستایش ، هنگام نو رُستن را .


اُرُد بزرگ :  آغاز هر روز، نو شدنی دوباره است ، و زمانی برای پویایی بیشتر .


اُرُد بزرگ :  هر آن می تواند آغازی دوباره در زندگی ما باشد ، پس هیچ وقت پایانی پیش روی ما نیست .


ارد بزرگ می گوید : تنها آغاز ها را باید جشن گرفت چرا که شیره جهان در رشد و زایندگیست .


ارد بزرگ می گوید : هیچ آغازی را مزاری نیست چرا که همواره در حال دگرگونی و رشد است .


ارد بزرگ می گوید : استوارترین پیمانها آنهایست که با اندیشه مان پذیرفته ایم .


ارد بزرگ می گوید : ارزش پیمان شکن ، باندازه کفن هم نیست .


ارد بزرگ می گوید : پیمان ها در هنگامه نیازها بسته می شود  ، و آنگاه که پاره شود چیزی جز پلشدی و زبونی بر جای نمی ماند .


ارد بزرگ می گوید : پیمان با دستها و کاغذها بسته نمی شود پیمانها را با چشم ها هک می کنند .


ارد بزرگ می گوید : میدان پیمان های گسسته ، همچون مردابی دهشتناک است که باید از آن گریخت .


ارد بزرگ می گوید : بدگویی ، رسوایی در پی دارد .


ارد بزرگ می گوید : کسی که بدگویی می کند خواری را به جان می خرد .


ارد بزرگ می گوید : آنکه دم خور آدمی است که همواره بدگویی می کند ، خیلی زود اسیر وهم و سیاهی دل می گردد .


ارد بزرگ می گوید : بدگویان را تنها بگذارید تا درون مایه چرکین آنها شما را نابود نسازد .


ارد بزرگ می گوید : شاید در کوتاه مدت بدگویان به هدف خود نزدیک شوند اما در بلند مدت رسوای جهانند .


ارد بزرگ می گوید : هنجار طبیعی آدمی دوستی و نرم خویی ست اما برای بدست آوردن آن بیشتر زمان زندگی این جهانی را در ستیز و آورد می گذراند .


ارد بزرگ می گوید : بن و ریشه هستی مانند گردونه ای دوار است  که همه چیز را گرد رسم کرده است برسان : گردش روزها ، چرخش اختران و ستارگان ، چرخش آب بر روی زمین ، زایش و مرگ ، نیکی و بدی ، گردش خون در بدن ، حرکت اتم و  �


ارد بزرگ می گوید : تا چیزی از دست ندهی چیز دیگری بدست نخواهی آورد این یک هنجار همیشگی است .


ارد بزرگ می گوید : برای پرش های بلند ، گاهی نیاز است چند گامی پس رویم .


ارد بزرگ می گوید : بسیاری بخاطر برآیند هنجارهای درونی اشان بین نمای سپید  و پاکی در اشتباهند .


ارد بزرگ می گوید : فرمانروای اندرزگو شایسته فرمانروای نیست تنها آنانی شایسته اند که اهل کارند .


ارد بزرگ می گوید : همواره سودجویان خود را نگهبانان راستین فرمانروا می دانند . حال آنکه فرمانروای پاکزاد ، به شمار مردم خویش پاسبان دارد .


ارد بزرگ می گوید : هنگامه رهایی اهریمن ، هنگام دربند شدن توست .


ارد بزرگ می گوید : آنانکه هنجار وجودیشان در نابودی داشته های دیگران است و خود بی میوه اند را باید به کارهای بدنی واداشت تا بدین گونه خیری برای همگان و خویش داشته باشند .


ارد بزرگ می گوید : چه زیبایند آنانی که همیشه لبخندی برلب دارند .


ارد بزرگ می گوید : آنکه همیشه لبخندی بر لب دارد شادی را به همگان هدیه می دهد .


ارد بزرگ می گوید : خنده های بلند و پیگیر ، نفیر فرا رسیدن هنگامه رنج و سختی ست.


ارد بزرگ می گوید : خنده در ورای خود رازها در سینه دارد .


ارد بزرگ می گوید : خنده طبیعی زیباست و نوای زندگیست .


ارد بزرگ می گوید : شایستگان آنانی هستند که آفریننده و منجی اند .


ارد بزرگ می گوید : بخشیدن تخت و اورنگ به خویشاوندان ، از زبونی است .


ارد بزرگ می گوید : شایستگان بالندگی و رشد خود را در نابودی چهره دیگران نمی بینند.


ارد بزرگ می گوید : فریبکار و نیرنگ باز هیچ پایگاهی نخواهد داشت آخرین و ترسناکترین درسی که خواهد آموخت تنهایی ست .


ارد بزرگ می گوید : هیچ کدام از ما ، همه چیز را در اختیار نداریم پس به هم نیازمندیم برای برآوردن نیازهایمان باید به ادب میدان دهیم .


ارد بزرگ می گوید : اگر هدف زندگی هویدا باشد ده ها راه بن بست نیز نمی تواند ما را از پیش رفتن به سوی آن باز  دارد .


ارد بزرگ می گوید : آنکه فکر می کند با گذشتن از زندگی خویش می تواند همه را دلشاد دارد و مخالفی هم نداشته باشد ! سخت در اشتباه است .


ارد بزرگ می گوید : آنانی که در کنار ما زندگی می کنند اما کنشی ندارند و وارستگی را در پشت کردن به جهان می دانند گوشه نشینی می کنند و همه چیز را گذرا می دانند تکه گوشتهای هستند که هنوز از جهان حیوانی خود به دنیای آدمیان پا نگذاشته اند . آنکه ما را به این جهان آورد فر و خرد را مایه رشد ما قرار داد ، باید به آنان گفت خرد و دانش را انکار کردن با خوابیدن و مردن تمیزی ندارد .


ارد بزرگ می گوید : آدمیان ترسو و ناکارآمد خود را در دنیایی صوفیانه قهرمان می بینند .


ارد بزرگ می گوید : سرزمینی که جوانانش دارای افکاری صوفیانه هستند ، بزودی بردگی را نیز تجربه می کنند .


ارد بزرگ می گوید : آنکه همراه است و یاور ، هر نفس اش بهایی بی انتها دارد .


ارد بزرگ می گوید : تنها راه ماندگاری هر مراوده دوستانه ایی ، رسیدن به ساختاری مشترک است .


ارد بزرگ می گوید : دوستی تنها برآیند نیاز ما نیست ، از خودگذشتگی نخستین پایه دوستی ست .


ارد بزرگ می گوید : دوستی بیش از اندازه همانند دشمنی ترسناک است .


ارد بزرگ می گوید : هیچ دوستی بهتر از تنهایی ، برای اهل اندیشه نیست .


ارد بزرگ می گوید : برای آنکه دوستیمان پا برجا بماند بهتر است همواره میانمان فاصله ایی باشد  .


ارد بزرگ می گوید : اگر می خواهی دوستیت پا برجا بماند هیچ گاه با دوستت شریک مشو .


ارد بزرگ می گوید : خوشرویی هدیه ای ست ، که کادو ندارد .


ارد بزرگ می گوید : آیینی که آدمی را به گوشه نشینی وادار کند دوامی نخواهد داشت .


ارد بزرگ می گوید : آدمیان نیرومند در هنگامه آورد و پیکارهای سهمگین ، شادی هدیه می دهند .


ارد بزرگ می گوید : آنکه شادی را پاک می کند ، روان آدمیان را به بند کشیده است .


ارد بزرگ می گوید : شادی را به یکدیگر هدیه دادن شیره نوروز باستانی ایرانیان است .


ارد بزرگ می گوید : رنگ های روشن به زندگی و شادی نزدیکترند.


ارد بزرگ می گوید : آواز مهربانی از هر سنگ نگاره ی ماندگار تر است .


ارد بزرگ می گوید : آموزگار بالهای بزرگی ست که دانش آموز را به فرای آنچه می داند می برد ، آن فرا اگر روشنی باشد دودمانهای آینده را شکوهی شگفت انگیز فرا خواهد گرفت .


ارد بزرگ می گوید : سوار بر روان خویشتن خویش باشید ، پادشاهی بر سپاهی بی گزند ، اگر نگاهتان بر بوسه گاه زمین آسمان گره خورده باشد هیچ فراز و فرودی دلتان را نمی لرزاند . 


ارد بزرگ می گوید : ناراستی ها پیشاپیش رو به مرگ و نیستی اند مگر آنکه ما آنها را در اندیشه و روان خویش زنده نگاه داریم !. 
 

ارد بزرگ می گوید : سرزمین روان ما بسیار بزرگتر و باشکوه تر از جهان پیرامون ماست . کسانی را  بدان راه دهیم  که سزاوار آن باشند . 


ارد بزرگ می گوید : کسی که همسر و کودک خویش را رها می کند ، در پی خفت ابدیست .


ارد بزرگ می گوید : کودکی که گناه خویش را بدون پرسش ما به گردن می گیرد در حال گذراندن نخستین گام های  قهرمانی است  . 


ارد بزرگ می گوید : روان دانایان فربه تر از دیگران است این نیرویست که دانش به آنها بخشیده است .


ارد بزرگ می گوید : گِره های که به هزار نامه دادگستری باز نمی شود ، به یک نگاه و یا ندای ریش سفیدی گشاده می گردد .


ارد بزرگ می گوید : دانه ادب در درون ما همانند گیاهی رشد می کند روشن بینی ، آب رشد آن است و خورشید ، دوستان و همدلان .


ارد بزرگ می گوید : سرایش یک بیت درست از زندگی ، نیاز به سفری ، هفتاد ساله دارد .


ارد بزرگ می گوید : آدمیانی مانند گل های لاله ، زندگی کوتاه در هستی  و نقشی ماندگار در اندیشه ما دارند .


ارد بزرگ می گوید : آدمی با کینه ، زندگی را بر دوستان نیز تنگ می کند .


ارد بزرگ می گوید : هیچ گاه برای آغاز دیر نیست ، همین بس که به خود بگویم این بار کار ناتمام را ، پایان می دهم .


ارد بزرگ می گوید : هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند از پویندگی ما جلوگیری کند .


ارد بزرگ می گوید : هیچ فرازی در برابر آدم های پاکباخته توان ایستادگی ندارد .

ارد بزرگ می گوید : و فرمانروایی که دروغ گفت ، فر و شکوه خویش را به خاک سپرد .


ارد بزرگ می گوید : گردش نظام مالی آلوده ، شمشیر دشمنان مردم را تیز می کند .


ارد بزرگ می گوید : راز اندوختن خرد ، یکرنگی است و بخشش .


ارد بزرگ می گوید : اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده ای او را خوار مساز ، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی .


ارد بزرگ می گوید : دریاها نماد فروتنی هستند . در نهاد خود کوه هایی بلندتر از خشکی دارند ولی هیچ گاه آن را به رخ ما نمی کشند .


ارد بزرگ می گوید : فروتنی زمانی هویدا می گردد که آدمی از کوهستان وجودش پایین آمده و یا در حال فرود آمدن است .


ارد بزرگ می گوید : فرمانروایان اگر خویی صوفیانه داشته باشند همواره دشمنان سرزمین خویش را افزون نموده و گستاخ تر می کنند .


ارد بزرگ می گوید : نادانی و پستی یک نفر در گذشته ، نمی تواند میدان انتقام از خاندان او باشد .


ارد بزرگ می گوید : سربازی که می ترسد ، جان خود و  دیگر سربازان را به خطر می افکند .


ارد بزرگ می گوید : کسانی که دیگران را با بی ارزشترین واژه ها به ریشخند می گیرند ابلهانی بیش نیستند .


ارد بزرگ می گوید : آنانی که چیزی برای گفتن ندارند با لودگی و ریشخند تلاش می کنند خودی نشان دهند .


ارد بزرگ می گوید : با فریب شاید بتوان چیزی بدست آورد اما در نهایت همان دستاورد مایه تباهی خواهد بود .