مسافری در بلخ

مسافری در شهر بلخ جماعتی را دید که مردی زنده را در تابوت انداخته و به سوی گورستان می‌برند و آن بیچاره مرتب داد و فریاد می‌زند و خدا و پیغمبر را به شهادت می‌گیرد که:

� والله، بالله من زنده‌ام! چطور می‌خواهید مرا به خاک بسپارید؟�

اما چند ملا که پشت سر تابوت هستند، بی توجه به حال و احوال او رو به مردم کرده ومی‌گویند:

� پدرسوخته ی ملعون دروغ می‌‌گوید. مُرده.�

مسافر حیرت زده حکایت را پرسید.

گفتند: �این مرد، فاسق و تاجری ثروتمند و بدون وارث است. چند مدت پیش که به سفر رفته بود، چهار شاهد عادل خداشناس در محضر قاضی بلخ شهادت دادند که ُمرده و قاضی نیز به مرگ او گواهی داد.�

سپس یکی از مقدسین شهر زنش را گرفت و یکی دیگر اموالش را تصاحب کرد.

حالا بعد از مرگ برگشته و ادعای حیات می کند.

حال آنکه ادعای مردی فاسق در برابر گواهی چهار عادل خداشناس مسموع و مقبول نمی‌افتد.

این است که به حکم قاضی به قبرستانش می‌بریم، زیرا که دفن میّت واجب است و معطل نهادن جنازه شرعا جایز نیست

کتاب کوچه /ب2/ص1463 -احمد شاملو

پنجشنبه 2 تیر 1390 - 1:24:52 PM